Gebruik van wijnjargon tijdens de wijncursus is ingewikkeld gedoe. Maar ík lust ik wel Bordeauxse Pap* van!
Enkele professionals schrijven (en sommigen kopiëren dat dan weer) over hun laagdrempelige wijncursussen zonder ingewikkeld gedoe, waarbij dan gedoeld wordt op het gebruik van ingewikkelde wijnjargon. Volgens hun is wijn vooral bedoeld om van te genieten.
Klare wijntaal
Als je het mij vraagt is het enige wat ontwikkeld wordt bij een wijncursus de wijnkennis en daar hoort nu eenmaal een universele wijntaal bij. En die is al helemaal niet ingewikkeld wanneer cursisten voor je aan tafel zitten en je daarop gemakkelijk kunt afstemmen, interacteren en uitleggen. Bij een online cursus kan ik mij er nog wel iets bij voorstellen. Daar is nauwelijks of geringe interactie en dus is geschreven klare wijntaal noodzakelijk. En dan nog…ook daar kun je gemakkelijk een wijnlexicon toevoegen.
Hoe anders kan de kwaliteit van een al dan niet erkende wijncursus geborgd blijven? En kan de cursist zonder vakjargon wel met succes een wijnexamen afnemen?
Welbespraakt
Ik ben dan altijd zeer benieuwd naar de visie achter het niet-ingewikkeld praten over wijn en hoe dit in de praktijk eruit ziet. Worden alle wijntermen dan omschreven? Is het Een fles Champagne onthoofden met een sabel in plaats van sabreren? Overigens wel leuk voor een kruiswoordpuzzel, alleen gaat dat ook niet zonder kennis van het vakjargon.
Okay, het proeven (en niet uitspugen) van wijn tijdens de cursus maakt welbespraakt, maar ik ben toch bang dat dit het juist allemaal wat meer ingewikkeld maakt.
Geniet van wijn
Met één ding ben ik het overigens honderd procent eens: wijn is om van te genieten! Absoluut! Ik heb het zelfs in de domeinnaam van mijn website verwerkt. Er was geen extensie .altijd…maar wanneer je in het .nu leeft dan blijft het statement feitelijk hetzelfde.
*Bordeauxse pap is een mengsel van kopersulfaat en kalkmelk, als preventieve bestrijding tegen de ontwikkeling van schimmel.
