Pluk de dag!!!
In de nieuwsbrief van Wijngaard St. Martinus las ik de oproep voor de Plukdagen. Wel drie weekenden lang was het mogelijk om mee te werken met een vaste kern van plukkers. En hoewel…
En hoewel het al bijna 30 jaar geleden is, stond mijn eerste en enige plukervaring zeer vers in mijn geheugen. Hard werken, regen…maar wat een gezelligheid was dat in de Pouilly Fuissé bij Pierre Besson (nu @domainedepouilly). Dat wilde ik nog wel een keer ervaren.
En afgelopen vrijdag was het dan zover dat we met een auto volgeladen met vier vriendinnen (die gezelligheid was dus al verzekerd) vanuit Noord Limburg vertrokken naar Vijlen. Daar aangekomen stond de koffie met uiteraard echte Limburgse vlaai…..yes ook rijstevlaai, mijn favoriet…. al voor ons klaar. Na een heldere uitleg van Wiebke, bedrijfsleider bij Wijngaard St. Martinus, was ons wel duidelijk dat we vooral goed op ons schaartje moesten letten. Ten eerste zodat we na afloop zonder knipwonden de wijngaarde uit zouden komen, ten tweede dat het schaartje niet in de wijngaard of de druivenbak terecht moest komen. Dit zou de machines kunnen beschadigen. En als laatste maar zeker zo belangrijk…..het schaartje kon ‘verzilverd’ worden voor een heerlijke fles wijn.
Met schaar en bak bepakt gingen we van start. Wat een prachtige trossen Dornfelder hingen daar. De een nog voller dan de ander. Toch was het goed kijken om alleen de mooie exemplaren in de bak te laten eindigen. De Dornfelder wordt namelijk geplukt voor de productie van de rode “Bergdorpje”, een soepele fruitige wijn die op houten vaten rijpt. Er mogen dan ook absoluut geen beschimmelde of beschadigde druiven in de bak terecht komen, omdat dan de gisting al op gang komt. Met de beoogde wijn mag de gisting pas na kneuzing van de druiven in de tank op gang komen om zo het gewenste resultaat en de gewenste kwaliteit te verkrijgen.
Omdat er vanwege het mindere weer van de afgelopen dagen toch zo hier en daar al wat rot in de druiven zat, vergde het plukken toch wel wat concentratie. We moesten toch zeker die oogst veiligstellen, zodat er weer lekkere wijn gemaakt kon worden.
Rond half een was het schafttijd en gingen we met alle 40 plukkers aan tafel. Er was een heerlijke eigengemaakte soep voor ons bereid en samen met wat belegde broodjes vormde dat een stevige bodem voor de wijn die we erbij geserveerd kregen. Of eigenlijk was die stevige bodem natuurlijk om ‘s middags weer volop verder te plukken. Maar hé…die wijn schiet je toch wel in de benen, zeker als je de hele dag staat en dat niet gewend bent. Om half twee gingen we weer aan de pluk tot een uur of half vijf. Ik moet zeggen dat de middag toch wel een stuk vermoeiender was. Maar uiteindelijk hebben zo’n 8000 kg druiven bij elkaar geplukt die dag en dat gaf zoveel voldoening! Dat was precies een hele tank vol! En nu gisten maar!!!!
Na afloop mochten we met z’n allen wat wijntjes proeven op het terras van st. Martinus, hebben we een rondleiding gehad van Stan door zijn prachtige wijnkelder en gingen we moe maar voldaan met een flesje rode “Bergdorpje” 2017 terug naar huis.
Wist je overigens dat deze wijn zijn naam dankt aan het bergdorpje Vijlen itself, met de hoogstgelegen kerk (195,62 meter boven NAP) van Nederland…genaamd, hoe kan het ook anders….de St. Martinuskerk?! Althans zo luiden de verhalen. Wikipedia vermeldt dat de Pauluskerk in Vaals 20 meter hoger ligt op 215,17 meter boven NAP…
Maar ach…who cares? De rode “Bergdorpje”, overigens een blend van Dornfelder (grootste deel), de Regent en Pinot Noir, is een heerlijke wijn!
Wil jij ook leren over wijn?
Kijk dan eens hier voor een beginnerscursus of voor een workshop leer proeven !
